Ze gaan er met je neus vandoor

Of ik gelezen heb wat ik verwachtte te lezen? Neen

Of ik teleurgesteld ben in wat ik gelezen heb? Neen

Of het vernieuwend was voor mij? Ja Of ik het mooi vond? Ja

Of ik het zou aanraden? Zeker wel! :-)

Twee stickertjes op de cover van dit boek verwijzen naar weeral een grote verdienste van schrijver Ted van Lieshout. Deze Nederlandse schrijver, dichter, scenarist en beeldend kunstenaar, rijgt sinds de jaren 80 de bekroningen aaneen, zo leert mij het internet. Ik ben overdonderd door zijn oeuvre! Die man heeft niet stilgezeten en is dat gelukkig ook nog niet van plan.

Bij de op zich kinderlijk uitziende hardcover van het boek, borrelden er meteen gedachten op van een winterse dag en het zou binnenin waarschijnlijk wel een romantisch tafereel worden tussen de sneeuwman van de cover en het konijn op de achterflap. Niets was minder waar! De sneeuwman-dichter wordt al snel uit zijn lood geslagen en de gevolgen daarvan zijn niet te onderschatten: het hele alfabet wordt ontwricht door hun neerslachtige, uitgeputte 'baas' en ze gaan naarstig op zoek naar hulp om hem weer aan het schrijven te krijgen maar worden als het ware verdrongen door plots opduikende 'letters-sollicitanten'. De strijd is begonnen!

---

Met de lay-out van het boek, die rechtstreeks verwijst naar de grafische capaciteiten van de auteur, SCHREEUWT Van Lieshout de inhoud van zijn boek letterlijk uit! De verdrongen letters zijn zwart gedrukt: een verwijzing naar de gemoedstoestand van de dichter. De solliciterende letters zijn rood gedrukt: ze zijn als het ware een gevaar voor verdere onderdrukking, maar tegelijkertijd geven ze de zwarte letters - en bijgevolg de dichter - een adrenalinestoot om zich weer op te richten. Helaas komen ze er niet ongeschonden uit.

Ik vind dit supermooi gedaan! Als klap op de vuurpijl, krijg je bij de gedichten in het boek als het ware nog een heel verhaal cadeau, waardoor je de lijn moeilijk kan trekken of nu de gedichten, of toch het verhaal de overhand hebben. Ik heb het boek dan ook een paar keer gelezen! Geschreven in het jaar dat we 100 jaar Groote Oorlog herdenken, zitten we hier met een dubbele laag die in eerste instantie goed verborgen wordt gehouden. Het is pas op het einde van het boek dat je rechtstreeks naar WO I wordt geleid en je je bewust wordt van de verdoken vergelijkingen : het begint met misleiding, er volgt onderdrukking en strijd. Vechtlust, bloederigheid, geweld, dwang, vernedering, kwetsuren, beperkingen voor het leven, acceptatie en reflectie...het komt er allemaal in voor.

Deze beeldende woordkunstenaar krijgt van mij een dikke 10!