Tegenwoordig heet iedereen Sorry - Bart Moeyaert

Bij het uitzoeken van de jeugdboeken die ik zou lezen van de leeslijst, viel dit boek mij meteen op en ik dacht: ‘Sorry, Bart, dat ik je nog nooit gelezen heb!’ 😉 Geef toe, de winnaar van de Astrid Lindgren Memorial Award 2019, mag niet ontbreken in de boekenkast van een (toekomstige) leerkracht Nederlands. De tekening op de cover verraadt enige tristesse, misschien van iemand die zelf al heel vaak ‘sorry’ heeft gezegd of het al vaak te horen heeft gekregen. De blos op de wangen, mogelijk vanuit een schaamtegevoel, doet mij voor het lezen van het boek vermoeden dat het hier over de eerste mogelijkheid zal gaan. Of het echt geworden is wat ik ervan verwachtte? -‘Ja’ omwille van de voorstelling die ik mij maakte van het hoofpersonage: je leest van het gezicht op de cover af dat het geen vrolijk verhaal zal worden of tenminste dat het hoofdpersonage niet vrolijk is. Bianca blijkt dan ook een tiener te zijn met stevig gedrag. Dat gedrag wordt bepaald door haar gesloten karakter, maar zeker ook door haar thuissituatie: haar jongere broertje krijgt alle aandacht omdat hij een hartkwaal heeft en bovendien heeft haar vader het gezin verlaten voor een jongere vriendin en dat botert niet goed met Bianca. Bianca schreeuwt (in stilte) om aandacht! Ze krijgt dan ook de titel van ‘onhandelbaar’ te zijn, maar tegelijkertijd is ze al volwassen genoeg om dat in te zien en toont ze bereidwilligheid om haar probleem ‘volledig’ aan te pakken en niet ‘half’. Hierbij voelt ze zich gesteund door het hoofpersonage van haar favoriete soap – kenmerkend voor tieners.

-‘Nee’ omdat het zich afspeelt in een zeer korte tijdsspanne, nl. 1 dag en ook maar op 1 plek als je de ‘schuilplaats’ van Bianca bij haar tuin rekent. Het verhaal begint niet in het begin, maar eerder in het midden (in media res). Naar het einde toe merk je de wil van Bianca om te veranderen en een vervolgverhaal op dit open einde zou zeker kunnen. Naar mijn aanvoelen kan dit boek op basis van voorgaande eigenschappen bijna doorgaan als kortverhaal, maar inhoudelijk gebeurt er daarvoor misschien toch net iets teveel in het hoofd van Bianca. Het thema van ‘een opgroeiende tiener met een gebruiksaanwijzing’ is zeker actueel, maar ik weet niet of het de leeslijst van +14 jaar echt kan bekoren. Daarvoor lijkt het verhaal me te éénzijdig. Ik geef het meer kansen in een lagere leeftijdsgroep om er dan echt samen een leesbeleving van te maken. Je zou ze zelf stukjes kunnen laten lezen, voorlezen of beluisteren aangezien het boek ook als luisterboek bestaat. Ondertussen richt je je pijlen zeker op het zeer fijne, beschrijvend en accuraat taalgebruik.

We kijken een donker ding na. In de vlucht komen de pieren van mekaar los. Boven de omheining en de struiken beginnen ze aan de val. Ze beschrijven een boog. Ze raken de kruin van de boom boven de kippenren. Ze vallen door de bladeren en maken het petsende geluid van dikke regendruppels. Op dat moment weet ik het zeker: de truc is mislukt. De dingen gaan niet als gepland.

> uit : Tegenwoordig heet iedereen Sorry door Bart Moeyaert Querido’s uitgeverij 2019 – blz. 78

‘Tegenwoordig heet iedereen Sorry’, was mijn eerste boek van Bart Moeyaert, maar zeker niet het laatste.

Ik ben fan van het programma ‘Boekenbeurs en Boekenfeest’ en bekeek vanmorgen het uitgestelde gesprek van presentator Tom De Cock met schrijver Bart Moeyaert. Een jaar na zijn grote prijs‘Astrid Lindgren Memorial Award’, zien we een tevreden, ingetogen en zelfs emotionele Bart Moeyaert die zeer innemend vertelt over zijn werk ‘Het hele leven’. De tentoonstelling die bij deze trilogie hoort - met illustraties van Peter Van den Ende in combinatie met een soundscape – staat volledig op punt, maar is momenteel uitgesteld door corona. Mij lijkt het alleszins het wachten waard!

https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/boekenmarathon/6-november/boekenmarathon-s6-novembera22/

En een dikke bedankt aan Tom De Cock voor dit initiatief! Een waardige opvuller voor de lege Antwerp Expo van mijn anders zo geliefde boekenbeurs!