Green Book
- christeldecrom
- 24 mrt 2021
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 3 apr 2021
Cadeautjes krijgen blijft leuk! Deze film kreeg ik van een vriendin die als de beste weet dat studenten zich op tijd en stond eens flink moeten kunnen ontspannen. De film was een van de vele dingen die ze afleverde in een box met het opschrift ‘It Always seems Impossible until it’s Done’. Waar hebben we dat nog gehoord? En dat moeten de makers van deze film ook gedacht hebben toen ze water en vuur bij elkaar brachten.
‘Green Book’ deed mij onmiddellijk denken aan ‘Intouchables’, een Franse film uit 2011 waarvoor ik bijzonder veel sympathie heb. Beide films zijn gebaseerd op een waargebeurd verhaal waarin twee tegengestelde hoofpersonages uit verschillende culturen samen op pad gaan. In ‘Intouchables’ ontmoet een rijke gehandicapte aristocraat een kansarme donkere jongen uit de Parijse buitenwijken en neemt hem in dienst.
In ‘Green Book’ krijgen we net het omgekeerde: een rijke, donkere pianovirtuoos ontmoet een nonchalante Italo-Amerikaanse buitenwipper uit The Bronx en neemt hem in dienst als privéchauffeur voor zijn tournee in de Deep South.
De acteurs, Mahershala Ali en Viggo Mortensen zijn perfect gecast: ze spelen niet respectievelijk Don ‘Doc’ Shirley en Frank Vallelonga (alias Tony Lip), ze zijn het gewoon. Geflankeerd door hun ‘groene boekje’ met adressen waar zwarten welkom zijn om te overnachten, gaan ze de uitdaging aan!
Smakelijke dialogen worden afgewisseld met bloedernstige racistische scènes uit de realiteit van 1962. De mix van komedie én drama zorgen echter voor een realistisch geheel waaruit blijkt dat vriendschap en verzoening over huidskleur heen wel degelijk mogelijk zijn. De torenhoge tegenstellingen, vooroordelen en afgunst tussen de gelaagde persoonlijkheid van de snobistische doctor in de muziek en de ‘onderwijzende’ bullebak veranderen - zoals verwacht - stelselmatig in wederzijds respect. Of dit in werkelijkheid ook zo was, blijft volgens verschillende recensenten sterk de vraag en dat wil ik dan ook in het midden laten. Feit is dat je na deze film met een warm gevoel ‘naar huis gaat’, maar dat je als kijker toch ook beladen wordt met een dikke laag stof tot nadenken. In dat opzicht biedt deze film dan ook de mogelijkheid tot debat in de klas, waarin gerichte vragen over klassenverschillen, racisme, discriminatie, waardigheid en respect bespreekbaar kunnen worden gemaakt. De trailer op YouTube geeft alvast een mooie inkijk!
Dag Christel
Deze film lijkt me zeker een aanrader om met mijn leerlingen tijdens de lessen PAV te bekijken. Vooral de mogelijkheid tot debat in de klas spreekt me enorm aan. De verschillende maatschappelijke thema's die je aanhaalt, kunnen zeker leiden tot boeiende lessen.
Je positieve bespreking en de vele mogelijkheden die de film biedt, hebben me zeker getriggerd. Tijdens een avond in de paasvakantie kan deze film wel eens op het programma staan.
groeten, Caroline
Dag Christel,
Na het lezen van jouw post voel ik een kriebel om deze film ook te bekijken. Niet alleen omdat ik graag nadenk en discussieer over sociale thema's zoals discriminatie, ook omdat ik als OKAN-leerkracht dagelijks in aanraking kom met deze sociale verschillen.
Ik ben benieuwd of deze film bruikbaar materiaal biedt voor in de klas.
fijne groet,
Nathalie